Hamburgo (Alemania)
Hiru hilabete eman ditut Hanburgon, eta hamaika aldiz errepikatuko nukeen esperientzia da. Ez nuen itxaropenik, baina hala ere harritu egin nau. Lehenengo astean St. Pauli, hiri horretako auzo alternatibo ospetsua. Lehenengo gauetik, inguruko jai-giroa ezagutzeko aukera izan nuen, eta bertara ohitzeko aukera; hainbat herrialdetako jendea ezagutu nuen, ni bezala Hanburgon bide batez zegoena, eta horrek bete-betean ireki zizkidan kultura berriak ezagutzeko ateak. Hurrengo egunetan inguruan paseatzen aritu nintzen, lokalekin hitz egiten eta bertan bizi den jendearen ikuspuntutik bizitza nolakoa den pixka bat ezagutzen. Oso erraza izan zen integrazio-prozesua; izan ere, gizarte-portaera Euskal Herrikoaren oso antzekoa da, eta alemanak ere atseginagoak dira. Ostatuan astebetez egon ondoren, alokairuko etxebizitzara joan nintzen bizitzera, eta han ezagutu nuen Christoph, nire pisukide izango zen mutil austriarra, hurrengo 3 hilabeteetan. Oso atsegina da, eta oso erraza izan da berarekin bizitzea. Bestalde, praktikak oso erosoak izan dira eta lan-giroa oso atsegina. Gu bezala, beste ikasle batzuk ere joan ziren praktikak egitera, bai bertakoak, bai beste herrialde batzuetakoak; beraz, ez ginen sentimenduan bakarrik sentitu, jende gehiago baitzegoen gure egoeran. Gainera, giro ona zegoen, orokorra, eta ez oso zorrotza lanari dagokionez.
Hanburgotik aparte beste herri batzuk ezagutzeko aukera ere izan dut, hala nola Bremen, Lubeck eta Berlin. Bremenera joan nintzen lehenengo aldiz, han egingo zelako korrika, eta inguruko euskaldun komunitatekoak ezagutu nahi nituelako. Esperientzia bikaina izan zen, eta lagun asko mantenduko dira. Berlinera joan nintzen, bada, joan beharra dagoelako, eta bisitan etorri zitzaidan lagunari ilusioa egiten ziolako, techno klub batera joan ginen noski, eta peñarekin bildu ginen, denak oso jatorrak.
Esperientzia handia izan da hiru hilabete hauek Hanburgon eman izana, pena handiz itzuli naiz Euskal Herrira hiriari eman nion maitasunagatik. Asko dira bizi izandako uneak eta etxera ekartzen ditudan oroitzapenak, eta ez naiz joan aurretik nintzen pertsona bera. Nire konfort-eremutik urrun egoteak neure burua hobeto ezagutzen eta gauzak beste angelu batetik ikusten lagundu dit. Une honetan sentitzen dut nire bizitzari iraultza gutxiago ekarri dizkiodala eta gauzak lasaiago hartzen ditudala, agian azken izaera hori Alemanian ohikoa delako, dakienak dakielako. Nolanahi ere, aldaketa positiboa eragin du nigan.
Segurutzat daukat itzuliko naizela, bisitan bada ere, arrazoi asko ditut horretarako, adiskidetasunak batez ere. Oso eskertuta nago hori posible egin duten pertsona eta faktore guztiekin. Eskerrikasko bihotz bihotzez!
